पपई पिकाला रोगापासून वाचवण्यासाठी शेतकऱ्यांनी करा या उपाययोजना, नुकसान कमी होऊन उत्पन्न वाढेल
आजच्या काळात शेतकरी पपईची व्यावसायिक लागवड मोठ्या प्रमाणात करत आहेत आणि फायदाही घेत आहेत. अशा परिस्थितीत, आपल्या पिकाचे योग्य व्यवस्थापन करणे आवश्यक आहे जेणेकरून नुकसान कमी आणि उत्पादन जास्त असेल.
शेतकरी वर्षभर पपईची शेती करतात. चांगली वाढ होण्यासाठी ओलसर हवामान अधिक योग्य मानले जाते. आजच्या काळात शेतकरी पपईची व्यावसायिक लागवड मोठ्या प्रमाणावर करत असून त्याचा फायदाही मिळत आहे. अशा परिस्थितीत, आपल्या पिकाचे योग्य व्यवस्थापन करणे आवश्यक आहे जेणेकरून नुकसान कमी आणि उत्पादन जास्त असेल. पपईवरील प्रमुख रोगांचे वेळीच व योग्य व्यवस्थापन केले नाही तर मोठे नुकसान होऊ शकते, असे कृषी तज्ज्ञ सांगतात. जर तुम्हीही पपईची लागवड करत असाल तर आम्ही तुम्हाला मोठ्या आजारांपासून कसे वाचवायचे ते सांगत आहोत. याचा अवलंब करून तुम्ही नुकसान कमी करू शकता.
महा शरद पोर्टल: mahasharad.in, ऑनलाइन नवीन नोंदणी, दिव्यांग पेन्शन
जरी पपईला अनेक रोग होण्याची शक्यता असते, परंतु मुख्य रोगांपैकी एक म्हणजे मूळ आणि स्टेम कुजणे. त्याला कॉलर रॉट असेही म्हणतात. ज्येष्ठ फळ शास्त्रज्ञ डॉ. एस.के. सिंग यांच्या म्हणण्यानुसार, पपईमध्ये मूळ आणि खोड कुजणे हा एक प्रमुख रोग आहे. हा रोग पायथियम ऍफेनिडरमेटम आणि फायटोफथोरा पाल्मिव्होरा या बुरशीमुळे होतो. या रोगात मुळ किंवा देठ कुजल्याने झाड सुकते. त्याचे पहिले लक्षण स्टेमवर एक पाणचट डाग म्हणून दिसून येते, जे नंतर वाढते आणि स्टेमभोवती पसरते.
महिलांसाठी सर्वोत्तम संधी, एक अर्ज करा आणि मोफत शिलाई मशीन मिळवा
अशा प्रकारे पपईचे रोगापासून संरक्षण करा
या रोगामुळे झाडाच्या वरची पाने कोमेजून पिवळी पडतात व झाडे सुकतात व गळून पडतात. जमिनीच्या आतील मुळे पूर्णपणे कुजतात. पावसाळ्यात, जेथे निचरा चांगला होत नाही, तेथे जमिनीच्या पातळीजवळ देठाची कातडी कुजते. त्यामुळे पाने पिवळी पडतात व गळतात व झाड सुकते. कधीकधी वनस्पती जमिनीच्या पातळीपासून तुटते आणि अगदी पडते. पपईची मुळे आणि देठ कुजण्यापासून रोखण्यासाठी शास्त्रज्ञ डॉ एसके सिंग काही टिप्स देत आहेत, ज्यांचा अवलंब करता येऊ शकतो.
(नोंदणी) नानाजी देशमुख कृषी संजीवनी योजना 2022: ऑनलाइन नवीन अर्ज सुरु
पाणी साचलेल्या ठिकाणी पपईची लागवड करू नये.
पपई बागेत पाण्याचा निचरा करण्याची योग्य व्यवस्था असावी.
देठावर ठिपके दिसल्यास, रिडोमिल (मेटालोक्सिल) किंवा मॅन्कोझेब (2 ग्रॅम प्रति लिटर पाण्यात) यांचे द्रावण तयार करून रोपांच्या देठाजवळील 5 सेमी खोलीची माती काढून चांगले पाणी द्यावे.
रोगग्रस्त झाडे उपटून टाका आणि जमिनीत गाडून टाका किंवा शेताबाहेर जाळून टाका.
झाडाच्या सभोवतालची माती एक टक्के बोर्डो मिश्रणाने पूर्णपणे पाणी द्या. हे काम रोगाच्या तीव्रतेनुसार जून-जुलैमध्ये २-३ वेळा करावे.
लागवडीपूर्वी ट्रायकोडर्मा 1 किलो प्रति 100 किलो खड्ड्यात टाका किंवा कंपोस्ट किंवा कंपोस्ट कंपोस्टमध्ये चांगले मिसळल्यानंतर, प्रत्येक खड्ड्यात 5-6 किलो वापरा. असे केल्याने रोगाची तीव्रता कमी होऊन झाडांची वाढ चांगली होते.
डॅम्पिंग ऑफ नावाच्या रोगापासून बचाव करण्यासाठी वापरल्या जाणार्‍या उपाययोजना देखील लक्षात ठेवल्या पाहिजेत. हे टाळण्यासाठी रोपवाटिकेच्या मातीवर फॉर्मल्डीहाइड 2.5 टक्के द्रावणाची प्रक्रिया करून 48 तास पॉलिथिनने झाकून ठेवावी. हे काम रोपवाटिका लागवडीच्या १५ दिवस आधी करावे.
थिरम, कॅप्टन (2 ग्रॅम प्रति 10 ग्रॅम बियाणे) किंवा ट्रायकोडर्मा (5 ग्रॅम/10 ग्रॅम बियाणे) ची प्रक्रिया केल्यानंतर पेरणी करावी.
रोपवाटिकेत हा रोग रोखण्यासाठी रिडोमिल (मेटालॉक्सिल) एम-झेड-७८ (२ ग्रॅम प्रति लिटर पाण्यात) फवारणी एक आठवड्याच्या अंतराने करावी.
पावसात रोपवाटिका प्लास्टिकने झाकून ठेवावी.
रोपवाटिकेची जागा बदलली पाहिजे.
